Vz.
Wij springen nu op de doordenderende trein van de VMR, maar ik wil ter overweging toch het volgende naar voren brengen:
Het IJsselmeer is altijd een zwaar bevist meer geweest.
Mij realiserend dat er ook andere vissen worden gevangen, maar dat paling wellicht het meest aansprekende voorbeeld is, het volgende:
In de jaren 50 van de vorige eeuw, dus 20 jaar na het sluiten van de dijk, bestond de vissersvloot in het IJsselmeer uit 800 bedrijven die samen 4000 ton paling vingen. Dat was in 2005 geslonken tot een schamele 200 ton.
Heden ten dag moeten we helaas concluderen dat er nauwelijks meer vis en paling te vinden is, in vergelijking tot decennia geleden.
De IJsselmeervisserij maakte gebruik van sleepnetten, daarmee de rijke fosfaathoudende modder van de bodem opwervelend.
Overmatige groei van waterplanten werd tegengegaan. Na het verbod van deze vorm van vissen in 1969 ontstond er een biotoop waar de paling uitstierf. Vandaag de dag is het water zo voedselarm, dat er geen vis en paling in kan leven.
In de 80-er jaren werd, onder druk van milieubewegingen, het fosfaat uit het Duitse rioolwater verwijderd en het gebruik van fosfaathoudende wasmiddelen sterk teruggedrongen. Het gevolg voor de visstand kan niet toevallig zijn.
Alle goede bedoelingen voor het milieu ten spijt; Als we sommige deskundigen mogen geloven was het effect dat we een bloeiende Nederlandse visserijsector de nek om hebben gedraaid.
Vraag het de IJsselmeervisser. En wij hebben dat op grote schaal gedaan, evenals sommige binnenvissers van Friese wateren; er is geen paling meer omdat er te weinig voedsel is. Dat is de werkelijke oorzaak.
De overheidbemoeienis ging veel verder:
Eerst de groei van de vissersvloot stimuleren. Daarna maatregelen treffen die de visstand tot nul reduceren. Om tenslotte de vissersvloot te moeten saneren.
Een overheid die de ongeremde aanwas van alle vis opvretende aalscholvers op de Oostvaardersplassen beschermt. Een overheid die steun verleent aan het rücksichtslos massaal wegvangen van glasaal bij Kornwerderzand ten behoeve van opgezette palingkwekerijen.
Maar gelukkig, nu dan ook een overheid die een vismigratie rivier wil opzetten om de glasalen en andere vissen toch maar weer in het IJsselmeer te krijgen.
Een IJsselmeer waar veel te weinig voedsel in zit.
Dat is ongeveer hetzelfde als nuchtere kalveren in de Sahara laten grazen...
Realiseert het college zich wel dat we een prestigieus miljoenenproject opzetten, met als resultaat een hongerdood van de doorgelaten vissen?
Vz. Het is algemeen bekend hoe de PVV denkt over open grenzen en migratie. Als het zou helpen willen wij voor vissen graag een uitzondering maken.
Een sobere, ik zeg nogmaals sobere, VMR zou een deel van de oplossing kunnen zijn, maar dan moet je eerst zorgen dat de vis daarna kan gedijen.
Op deze manier zien wij het nut en noodzaak van de VMR niet.
En dan de kosten:
Vanwege de aanbesteding hebben we geen inzage in de cijfers.
We kunnen het plan dus niet toetsen aan doelmatigheid.
De kosten doorrekenen en vergelijken met alternatieve plannen gaat ook niet.
Het gaat hier niet om een ecologisch proefje van een paar ton .
We praten over een investering van 52 miljoen.
Alsof het niks is; Je kunt er een compleet Thialf stadion mee herbouwen, meer dan een half Provinciehuis, of zo u wilt: een halve JSF straaljager...
Welliswaar uit verschillende potjes, maar uiteindelijk geld van de burger.
Wat gaat het college doen als de verwachte Europese LIFE gelden niet onze kant op komen? Gaat Friesland dan het, vergeef me de woordspeling, figuurlijke gat opvullen? Kan gedeputeerde ons garanderen dat dit niet gebeurt?
Het is trouwens zowieso al pervers om eerst bakken met geld aan Europa af te dragen en daarna te moeten soebatten of er misschien een klein gedeelte terug mag voor één of ander wild plan. Maar dit terzijde..
De PVV fractie is niet overtuigd van het nut en noodzaak van de VMR.
Het probleem zit niet primair in de migratie van de vissen, maar ligt vooral aan de schrale biotoop van het IJsselmeer daarachter.
Zorg eerst voor een gezonde voedselrijke leefomgeving en ga dan nog eens kijken of deze buiten proportionele investering zinvol is.
Wij realiseren ons dat de plannen al in een realisatiefase zijn.
U begrijpt dat wij hiermee niet zullen instemmen.
Beter ten halve gekeerd, of zoals mijn vader vroeger zei: "Als je niet wis bent moet je het niet doen".
