Al vanaf vrij jonge leeftijd interesseer ik mij voor de politiek. Zo las ik onder meer over Pim Fortuyn en zijn opvattingen. Een man die het aandurfde om op te staan en een mening te laten horen die afweek van wat de bevolking al jarenlang was voorgehouden. Maar helaas, hij moest het met de dood bekopen. Ik keek hier met een bepaalde afschuw op terug en tevens heeft het mij aan het denken gezet. Het werd mij duidelijk dat ik opgroei in een wereld die beslist niet overeenkomt met hoe ik denk dat het zou kunnen zijn. Maar in een wereld waar mensen met nieuwe, frisse ideeën, waar geen plek voor is in de heersende samenleving, al gauw worden neergezet als raar en extreem. Zo was dit ook erg zichtbaar na de Tweede Kamerverkiezingen van 2017. De tweede partij van Nederland, de PVV, en daarmee de mening van 1.369.374 mensen, werd ‘gewoon’ aan de kant gezet. Ook in de provincies en gemeenten is dit ‘cancelen’ van een grote groep mensen, spijtig genoeg, inmiddels niks nieuws meer. Dit om ervoor te zorgen dat de politieke elite de macht behoudt, maar wat ondertussen een enorme inbreuk doet op het laatste beetje democratie wat wij nog over hebben in ons land. Aangezien ik een democraat ben in hart en nieren, kunt u zich wellicht voorstellen dat dit een groot deel van mijn motivatie vormt om de politiek in te gaan.

Mijn inzet voor de PVV begon heel simpel met flyers rondbrengen bij huizen. Later werden de huizen ingeruild voor politieke markten en op mijn 18e jaar was het voor mij toegestaan om daadwerkelijk actief te worden in de politiek. Op 22-jarige leeftijd heb ik de kans gekregen om raadslid te worden voor de PVV in de gemeente Achtkarspelen. Een kans die ik met beide handen heb aangegrepen!

De noodzaak van democratische en bestuurlijke vernieuwing is immens. Het vertrouwen in de politiek is historisch laag, de onvrede in het land historisch hoog. Om ervoor te zorgen dat de politiek eindelijk eens écht luistert naar de onvrede onder de burgers en daarmee het vertrouwen in de politiek wordt versterkt, zet ik mij o.a. in voor:

• het invoeren van periodieke referenda (waarbij via een herenakkoord geluisterd moet worden naar de uitkomst).
• bestuurlijke vernieuwing: afschaffen van structurele coalitie- en oppositievorming en het instellen van een statenagenda waar een politiek onafhankelijk, vakbekwaam college van Gedeputeerde Staten mee aan de slag gaat.